Na podstawie różnych doświadczeń tworzymy wyobrażenie o tym, jacy jesteśmy. Gdy wyobrażamy sobie to, kim jesteśmy i wierzymy, że jesteśmy tacy jak nasze własne wyobrażenie powstaje zniekształcony obraz nas samych ograniczony do pewnych myśli, emocji, odczuć, zbioru zachowań i fantazji. W wyniku naszych wewnętrznych opowieści zaczynamy postrzegać siebie, jako uszkodzonych i niekompletnych.
Wykonaj poniższe zadanie:
- Usiądź w spokojnym miejscu. Przyjmij wygodną pozycję.
- Zamknij oczy. Zacznij swobodnie oddychać. Wsłuchaj się w dźwięki otoczenia. Poczuj dotyk ubrania na ciele, podparcie krzesła. Poczuj swoje ciało: głowę, barki, ramiona, brzuch, nogi, stopy. Poczuj siebie. Jesteś teraz spokojny i rozluźniony.
- Zacznij teraz poszukiwać w swoim umyśle uszkodzenia.
- Poszukaj w umyśle uszkodzenia tak, jakby zależało od tego twoje życie.
- Przyjżyj się lewej, prawej, górnej, dolnej, przedniej, tylniej, części umysłu. Zadaj sobie pytanie „gdzie jest uszkodzenie?
- Cały czas dostrajaj się do otoczenia wsłuchując się w dźwięki, czując dotyk ubrania i podparcie krzesła.
- Znalazłeś to uszkodzenie?
To uszkodzenie to tylko iluzja.
Tak naprawdę jesteśmy pełni i kompletni, jesteśmy całością. W każdej chwili mamy dostęp do źródła dobroci, zdrowia, szczęścia i miłości.
Nie jesteśmy tym co postrzegamy. Każdy sposób postrzegania jest subiektywny. To co słyszymy, widzimy, nasze odczucia, myśli, oczekiwania i wyobrażenia przeżywamy w naszym umyśle. Aby zapanować nad naszym umysłem powinniśmy zaczać przygladać się naszym uczuciom i doznaniom w ciele.
Źródło ćwiczenia: Stanley H. Block, Caloryn Bryant Block, „Powrót do zmysłów”, wyd. Czarna Owca, Warszawa 2016
